Als de kunstenaar al door een muze ideeën ingefluisterd zou krijgen, dan is het zonder twijfel Erato, de muze van de lyriek en het minnedicht, die gehoor geeft aan de invocatio van Pieter Alewijns. De romantische inslag van zijn werk beperkt zich niet tot zijn kunstopvatting of zijn houding als kunstenaar, maar ligt juist in het verlengde van zijn karakter en zijn persoonlijkheid. De grote, in ets en zeefdruktechniek gedrukte prenten van Alewijns, verbeelden persoonlijke allegorieën waarin traditionele symbolen, zoals de zwaan transformeren tot mysterieuze gedaantes. Recent bracht Alewijns alle door Darwin vergeten diersoorten in kaart, die hij door een metamorfose van diverse uiterlijke kenmerken in hybridische wezens veranderde. De allegorische voorstellingen van engelen, mythologische figuren en andere aan de fantasie ontsproten wezens worden voorzien van in potlood geschreven literaire of poëtische connotaties. Het liefdesgedicht, een van de spiegels van het gemoed, blijkt niet alleen een onuitputtelijke bron van inspiratie maar is tevens aanleiding tot een perfecte symbiose tussen liefdessonnet en allegorie.