Lizzy Ansingh was een Nederlandse kunstschilderes. Ze behoorde tot de schildergroep de Amsterdamse Joffers.

Ansingh was een dochter van de apotheker Edzard Willem Ansingh en Clara Theresia Schwartze. Ze was de kleindochter van de kunstschilder Johann Georg Schwartze en het nichtje van de schilderes Thérèse Schwartze, van wie ze haar eerste tekenlessen kreeg. Ze woonde zestien jaar in huis bij deze tante, die haar aanmoedigde en haar in contact bracht met vele toenmalige schilders, onder andere Franse impressionisten en de Nederlandse kunstenaars George Hendrik Breitner, Piet Mondriaanen Simon Maris.

In de periode 1894-1897 bezocht ze de Amsterdamse Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Hier kreeg ze les van de professoren August Allebé, Nicolaas van der Waay en Carel Dake.

Aan de academie ontstond een vriendenkring van kunstenaressen die later de naam de Amsterdamse Joffers kreeg, bestaande uit de schilderessen Lizzy Ansingh, Marie van Regteren Altena, Coba Ritsema, Ans van den Berg, Jacoba Surie, Nelly Bodenheim, Betsy Westendorp-Osieck en Jo Bauer-Stumpff.

Het belang van de Amsterdamse Joffers was dat ze dienden als rolmodel voor andere kunstenaressen in Nederland, vooral vanaf de jaren zeventig van de twintigste eeuw.

Naast het schilderen van portretten verkreeg Ansingh bekendheid door het schilderen van poppen, ook hierin weer aangemoedigd door haar tante Thérèse Schwartze. Bovendien schreef ze twee kinderboekjes met gedichten: `n Vruchtenmandje, verschenen in 1927 en Tante Tor is jarig. Dit boekje uit 1950 werd geïllustreerd door Nelly Bodenheim.

Ansingh was lid van de Amsterdamse kunstkringen Arti et Amicitiae en Sint Lucas. Zij ontwierp ook boekbanden.