Hendrikus Johannes van Bentum, Nederlands beeldhouwer, graficus, grafisch ontwerper, illustrator, schilder; non-figuratief, figuurvoorstellingen, figuurfragmenten; Ruimtelijk aandoend werk in hard edge-stijl. Tevens docent. "Ik ben gek op kunst". Toen hij op de middelbare school zat spijbelde hij al om naar het Stedelijk Museum te kunnen gaan. In 1953 wordt hij reclameschilder. Tot 1959 blijft hij dit doen naast allerlei andere baantjes zoals disc-jockey en seizoenarbeider. Daarnaast studeert hij aan de kunstacademie in Arnhem. Op de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem studeert Van Bentum monumentale kunst, omdat hij zich naast het schilderen ook met andere disciplines wil bezig houden, zoals bijvoorbeeld beeldhouwen. Hij kiest uiteindelijk voor de schilderkunst. Zijn studiegenoten zijn Mark Brusse, Klaas Gubbels en Jan Cremer. Ze stimuleren elkaar in hun ontwikkeling. Werd in 1959 lid van de Nada groep samen met Mark Brusse, Ted Felen, Klaas Gubbels,

Eind jaren vijftig hadden de Gelderlander en het Arnhems dagblad op de voorpagina een foto gebracht van vier jongemannen die hooghartig in de lens blikten, met het bijschrift ‘No es Nada‘. Er is opgericht een kunstenaarsgroep, bestaande uit drie schilders en een beeldhouwer, woonachtig in Nijmegen en Arnhem, die zich een bepaalde bedoeling manifesteert. De groep wil zich terrein verwerven in het westen des lands, nadat ze door tentoonstellingen in het Oosten hebben bewezen dat ze werk maken van een goed artistiek gehalte. Zowel figuratieve en non figuratieve werken. Rik van Bentum, Mark Brusse, Ted Felen en Klaas Gubbels hoopten in Nijmegen over de Waag en in Arnhem over het museum de beschikking te kunnen krijgen. Vier maanden later exposeerde de groep Nada in Nijmegen, zij het niet in De Waag. Het was Jan van der Marck, conservator van het Arnhems Gemeentemuseum, die in het gebouw van de raad van Arbeid aan het Nijmeegse Keizer Karelplein op 6 februari 1960 de eerste nadavoorstelling inleidde. De pers gewaagde van een eclacante opening in de ruime hal; hevig bewogen door de jazz muziek van het kwintet Ton Wijkamp. Niet alleen beschikte de groep over een manager, wat in de pers de aandacht trok, ook bracht elk van de vier kunstenaars een eigen tekstschrijver mee. De volgende Nada tentoonstelling was in Dordrecht, in galerie Punt 31 van de informele schilder Cor de Nobel, waar Louis van Roode de tentoonstelling opende met de leuze: Weg met het verstand! In de zomer volgden nog exposities in De Krabbendans in Eindhoven en Galerie 207 in A'dam, maar daarna was Nada herinnering. De sprong naar de musea had NADA nog niet kunnen maken, maar voor Klaas Gubbels , Mark Brusse en Rik van Bentum was Nada het begin van een vriendschap voor het leven.