De schilder Kees van Bohemen zat nooit stil. Na zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag (1943-1948) bleef hij in de hofstad werken (tot 1952 en 1954-1985), maar was hij ook werkzaam in Parijs (1952-1962) en New York (1966). In 1972 maakte hij een studiereis naar Kenia.

In Parijs, waar hij naartoe was gegaan met beeldhouwster Lotti van der Gaag, leerde Van Bohemen onder anderen Karel Appel, Corneille en Bram Bogart kennen. Lotti en Kees kregen een relatie en in 1954 werd hun dochter Isis geboren. Het gezin had het niet breed; ze moest leven van de beurs die Kees ontving. In 1958 keerde Kees terug naar Den Haag waar hij zijn nieuwe liefde Els van der Zijde had ontmoet, met wie hij dat jaar trouwde.

Een jaar later werd Kees lid van de Nederlandse Informele Groep, opgericht door Jan Schoonhoven, Armando, Jan Henderikse en Henk Peeters. In deze periode vervaardigde Van Bohemen abstracte doeken waarin hij veel zwart en wit gebruikte, maar geleidelijk aan werkte hij minder informeel en figuratiever. De Informele Groep ging in 1960 over in de nulbeweging, die in internationale context stond. Een aantal jaar later ontwikkelde Van Bohemen een eigen stijl, waarin hij abstracte en figuratieve elementen combineerde. Hierdoor wordt zijn schilderwijze in verband gebracht met het abstract expressionisme van de jaren vijftig: het hier getoonde naakt is daar een duidelijk voorbeeld van.

In 1966 woonden Kees en Els in New York. Kees' zus woonde daar, en zijn zwager stelde zijn atelier ter beschikking voor Kees om te werken. Kees werd gegrepen door de stad, en schilderde onder meer straat- en sporttaferelen. Ook bezocht hij geregeld manifestaties in de 'Factory' van Andy Warhol. Van Bohemen werd niet geinspireerd door de Amerikaans action-painters, maar ging juist figuratiever werken. Hij hield vast aan zijn eigen stijl. Na een jaar in New York te hebben gewoond, keerde het echtpaar terug naar Nederland vanwege het overlijden van Kees' moeder. Ze zouden hier blijven wonen. Kees reisde nog wel regelmatig naar Amerika, voor familiebezoeken of tentoonstellingen. Ook maakte hij in 1972 een reis naar Kenia, waar hij op safari de Afrikaanse dieren schilderde.

Van Bohemen ontving onder meer de Talensprijs in 1963 en de Jacob Marisprijs in 1964. Hij was lid van de ‘Liga nieuw beelden’ en van Pulchri Studio.