Geboren in Tunis uit Franse ouders, woonde en werkte Paul Butti in Parijs en vaak in zijn atelierwoning in de Dordogne. Daar, in de eenzaamheid en afzondering, vond hij zijn artistieke inspiratie. Het zijn de natuurkrachten van de elementen, de ruwe rotsformaties en de vaak nog tastbare sporen van de prehistorische mens die hem fascineerden in het landschap van de Dordogne.

Butti had een groot gevoel voor schoonheid en evenwicht die in schijnbare tegenstelling staan met zijn fascinatie voor de ruige natuur. Zijn schilderijen ontstonden in dit krachtenveld; vol tegenstellingen, maar in balans, onstuimig en ingetogen, felle kleuren en monochrome vlakken. Werken met een gespannen lading. Paul Butti levert een strijd met de materie, wanneer hij schildert. Het is de beheerste hartstocht, die we kunnen ervaren in zijn doeken. Natuurkrachten vormen een belangrijke inspiratiebron voor hem. Gedurende de zomermaanden ontvlucht hij de stad en woont en werkt hij in de Dordogne, streek in het midden-zuiden van Frankrijk, waar de aanwezigheid van de oermens nog zichtbaar en tastbaar is. Butti koestert kleine archeologische vondsten uit de tijd van de prehistorische mens. Het is deze schijnbare tegenstelling, de paradox tussen de oerkrachten van de natuur en de tederheid, de poëzie van haar schoonheid, die Butti samen wil brengen in zijn schilderijen.

Zijn doeken vertonen niet zelden grote monochrome kleurvelden, maar onder de bovenste laag en aan de randen van het doek, doet zich de strijd vermoeden, die geleid heeft tot deze gespannen stiltes. Verschillende verflagen en bewegingen van een grote heftigheid zijn op sommige plaatsen nog duidelijk zichtbaar in zijn schilderijen. Butti gaat niet onstuimig te werk. Alhoewel zijn doeken dicht bij die van de Amerikaanse abstract expressionisten staan, speelt de beheersing van het schilderproces een belangrijke rol. Het is deze beheersing, die het werk zijn gespannen lading geeft.