Baldassarre De Caro was een Italiaanse schilder van stillevens, voornamelijk van gejaagd wild, maar ook van bloemen. De sfeer van zijn schilderijen is vaak morbide. Dode kalkoen, fruit en vliegende duif.

Volgens zijn biograaf Bernardo de' Dominici was hij een leerling van Andrea Belvedere, waar hij schilderde naast Tommaso Realfonso, Gaspare Lopez, Gaetano d'Alteriis en Nicola Casissa. Er was een actieve school voor stillevenschilderen in Napels, beginnend met Porpora via Ruoppolo tot Belvedere. De Caro werd ook beïnvloed door Spaanse Bodegones en Vlaamse schilders, waaronder Frans Snyders, David de Coninck, Jan Fyt en de Napolitaanse inwoner Abraham Brueghel.

Jarenlang vond De Caro bescherming en gunst bij het Bourbonse hof van Napels. Dit succes zou niet lang duren, aangezien zijn stijl uiteindelijk te ouderwets werd en schatplichtig aan de Spaanse "Bodegón" en hij zijn werken in te veel exemplaren herhaalde. Zijn zonen Giuseppe en Lorenzo (niet te verwarren met de meer succesvolle Lorenzo De Caro) De Caro waren ook stillevenschilders. Giuseppe beweerde een opleiding te hebben gevolgd bij de beroemde barokschilder Francesco Solimena.