Wim Delvoye is een hedendaags Vlaams kunstenaar die werd opgeleid in Gent. Het werk van Delvoye kenmerkt zich door een grote interesse in ambachtelijke, niet direct met kunst verband houdende, productieprocessen. Vaak speelt ook ironie een grote rol. Delvoye heeft een grote interesse in het banale, zoals excrementen. Hij houdt wel van provocatie en confrontatie, van grappen en grollen, maar tegelijkertijd is zijn kunst uiterst serieus en zorgen zijn creaties voor discussie. Wim Delvoye confronteert uitgeholde beelden van de populaire cultuur met zichzelf en het verleden. Maatschappelijke ordeningen en klassen worden vaak met elkaar vermengd: hij jongleert met 'hoge' en 'lage' cultuur. Hij zet logica op zijn kop. Hij speelt een subtiel spel van betekenissen en associaties. Het varken bijvoorbeeld, is een dier dat in oorsprong in het wild leefde en een schrander dier is. In onze tijd is het verworden tot een industrieel product, een bleekroze evenknie van de naakte blanke mens, een spreekwoordelijk boegbeeld van stompzinnigheid.

Het werk van Delvoye bevindt zich in collecties van vooraanstaande kunstmusea, waaronder het MUDAM in Luxemburg. In dit museum is er een installatie, Euterpe (2001), te bezichtigen voorstellende een gotische kapel met vele glasramen. Daarop ziet men niet, zoals gebruikelijk, heiligen of religieuze taferelen maar een compositie van röntgenfoto's van zoenende en vrijende koppeltjes. Het zijn dus vrij 'heidense' beelden, maar tegelijk herinneren de skeletten en de schedels van de röntgenopnamen aan de dood, zoals de vanitasschilderijen van de oude meesters.