Marlene Dumas is een in Zuid-Afrika geboren schilder die sinds het einde van de jaren 70 van de twinstigste eeuw in Amsterdam woont en werkt zodat ze als een Nederlandse schilder wordt beschouwd. Haar stijl leunt aan bij het expressionisme en de conceptuele kunst. Haar schilderijen en aquarellen, waarin ze vaak ook inkt gebruikt, zijn sterk erotisch geïnspireerd en worden door sommigen zelfs pornografisch genoemd. Ze lijdt in elk geval niet aan preutsheid als ze de grenzen van de menselijke seksualiteit aftast, de mannelijke maar vooral de vrouwelijke, waarbij haar modellen vaak zogenaamde obscene poses aannemen. Opgegroeid in het Zuid-Afrika van de apartheid heeft ze met het begrip tegenstelling geleefd, blanken tegenover zwarten, cultuurverschillen, confrontatie van de geslachten, zodat het probleem van het samen leven in verscheidenheid sterk op haar werk weegt. Dat vertaalt zich vaak in een vermenging van raskenmerken in haar naakten - halfslachtige kleurveranderingen, blanke vrouwen in zwarte houdingen. Sinds de jaren negentig geniet ze van een wereldwijde erkenning wat onder andere resulteerde in solotentoonstellingen in de Tate Gallery in Londen (1995), in het Museum für Moderne Kunst in Frankfurt (1998), in het MUHKA in Antwerpen (1999) en haar deelname voor Nederland in 1995 aan de Biënnale van Venetië. In 2005 worden haar kunstwerken getoond in de Saatchi Gallery in Londen, een prestigieus museum voor hedendaagse kunst van kunstgoeroe Charles Saatchi. Hij haalde haar werken binnen als die van een van de belangrijkste kunstnaars van het moment, waardoor ze prominent deelnam aan de tentoonstelling The Triumph of Painting. In Nederland is haar werk onder andere te zien in museum De Pont in Tilburg.