Jan Albert Engelchor, geboren in Amsterdam, op 8 december 1920, en overleden, op 12 mei 1976, te Bussum, was kunstschilder en beeldhouwer. Hij werkt achtereenvolgens in ateliers in Amsterdam, Huizen (NH) en Eemnes. Hij volgde zijn opleiding aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en won in 1946, met het schilderij ‘De verloren zoon’ de prestigieuze Paul Tetar van Elven prijs, bedoeld voor de ondersteuning van jonge historieschilders.

Hij vertrok in dat zelfde jaar naar Frankrijk waar hij de gelegenheid kreeg om zijn artistieke gaven verder te ontplooien onder de persoonlijke leiding van Henri Matisse. In diens kring kwam Engelchor intensief in aanraking met de moderne kunstopvattingen die zich stormachtig in het naoorlogse Europa ontwikkelden. Deze ontmoeting was duidelijk van belang voor de vormgeving van zijn figuratieve werk waarin, niet zelden, verwijzingen naar het oeuvre van de grote Franse meester opgemerkt kunnen worden. Daarnaast toonde hij zich al vroeg in de vijftiger jaren in zijn schilderstukken gevoelig voor het toepassen van de abstracte vorm. Een en ander sloot niet uit dat hij in 1953 nog een omvangrijk historiestuk, ‘Simón Bolívar y sus generales’, vervaardigde dat in Venezuela gunstig werd onthaald.

Naast schilderen ging Engelchor zich in deze jaren ook steeds meer toeleggen op het vervaardigen van plastieken. In eerste instantie ging het om zogenaamde ‘koker’beelden, opgebouwd uit convex gehamerde, door laswerk met elkaar verbonden, stukken koperplaat. We mogen ze voor een groot deel beschouwen als sterk geabstraheerde vrouwenfiguren. Heel expressief zijn de gracieuze, gepolychromeerde, betonnen danseressen die ook in deze periode tot stand kwamen. Spoedig zien we zijn passie voor het gekwelde paard tot uiting komen. Eerst nog gebruik makend van roodkoperen plaatwerk maar al spoedig ook in unieke bronzen paardenfiguren van zeer uiteenlopende afmetingen die door de kunstenaar zelf zijn afgegoten. Daarin zijn soms heel ingenieus resten van machines verwerkt die de zeggingskracht van de beelden versterken.

Een grote abstracte gevelsculptuur van Engelchor kan men bewonderen op de Rotterdamse Coolsingel op het voormalige gebouw van Slavenburgs Bank. Daaruit blijkt hij ook de monumentale beeldhouwkunst tot in de finesses beheerste.

Zijn meerzijdigheid komt tevens naar voren in de diverse technieken die hij heeft toegepast in zijn gouaches waarin ook vaak weer gestileerde paarden in sterke afwisselende kleuren figureren. Niet zelden zijn dit voorstudies, bestemd om in een latere fase in driedimensionale objecten uit te werken.

Engelchor heeft in vooraanstaande galerieën geëxposeerd o.a Galerie d’Eendt te Amsterdam Niet alleen in Nederland maar ook in de Verenigde Staten hebben verzamelaars zijn werk aangekocht.