Johannes Hendrik Eversen was een Nederlands kunstschilder. Eversen was in de jaren 30 van de twintigste eeuw leerling van W. Lampe. Hij begon als portretschilder, maar ontdekte tijdens zijn opleiding aan de Heatherley School of Art in Londen(1930), de schoonheid van de stillevenschilders Willem Heda, Pieter Claesz en Clara Peeters. De schilder wijdde zich vol overgave aan het steeds meer perfectioneren van de weergave van de textuur en de reflectie van het licht op de verschillende voorwerpen die hij afbeeldde. Volgens kenners evenaarde Eversen nagenoeg de techniek van oude meesters als Rembrandt, Paulus Potter en Jan Steen.

Eversen schilderde vooral voortreffelijke stillevens maar ook landschappen en portretten in neorealistische stijl. Hij was lid van de Nederlandse Kunstkring en woonde en werkte vele jaren in Ede (Gelderland), waar hij ook een aantal landschappen schilderde.

'Jan' Eversen, zoals hij genoemd werd, was tijdens zijn leven met name in Groot-Brittannië veel beroemder dan in Nederland. In toenemende mate is er in Nederland belangstelling voor zijn 'rembrandteske' werk. Werk van Eversen hangt onder andere in de National Gallery in Londen en in het Gemeentemuseum Den Haag. Hij was de zoon van Johannes Hendrik Eversen (illegitieme zoon van Johanna Carolina Eversen) en Eugenie Maria Reinsberg.

Ter gelegenheid van zijn 100ste geboortedag werd in 2006 een overzichtstentoonstelling georganiseerd in het buiten Kernhem te Ede. Initiatiefnemer was de heer Jan H.A. Morsink te Enschede . Tegelijkertijd verscheen in samenwerking met de Rotary - Ede het boek " Jan Eversen-Het licht meester ". door Wim Rijkeboer.