Naast zijn theaterwerk en gedichten was Hermans ook kunstschilder. Dit deed hij puur ter ontspanning en hij wilde hier eigenlijk nooit mee op de voorgrond treden. Hij heeft daarom bijna nooit zijn schilderijen geëxposeerd. In november 2004 is er een openbare veiling geweest van een deel van zijn schilderijen en deze bracht een onverwachte som van meer dan € 600 000 op. Dit bedrag ging voor het grootste deel naar de stichting Toon Hermans Huis, een door Hermans opgerichte organisatie voor de opvang van kankerpatiënten en hun familie.

In 2003 heeft een kalligrafiegroep uit de IJmond een recordpoging gedaan door het grootste kalligrafische werkstuk ter wereld te vervaardigen en te bundelen in boekvorm. Het boek bestaat uit ruim 7400 A4-pagina's met daarop gekalligrafeerde teksten van Toon Hermans. De Stichting Toon Hermans BV heeft toestemming verleend om de teksten te gebruiken. De pagina's zijn aan elkaar geplakt zodat een harmonicaboek is ontstaan van ruim 2 meter hoog. Het weegt 55 kilo en is uitgelegd zeker 2 kilometer lang. Er is 5 km plakband en 3 liter inkt in verwerkt. Hierbij was ook Maurice Hermans, Hermans' zoon, betrokken.

Enige jaren na Hermans' dood is er tijdens een verbouwing in een huis in de Sittardse Paardenstraat nog een zelfportret van hem aangetroffen. Hij had dit vermoedelijk gemaakt voor een daar destijds woonachtig vriendinnetje. Zijn standbeeld staat voor de Sittardse schouwburg.