Michaël Hiep zat het tekenen al vroeg in het bloed. Geplaagd door astmatische -bronchitis was hij meer dan andere kinderen op zichzelf aangewezen en zat hij vaak binnen te tekenen als anderen buiten speelden. Zo ontwikkelde hij zijn aanleg tot tekenen, raakte in de ban van het polood en won  menige tekenwedstrijd. Zij al vroege belangstelling voor het bestuderen van de details om hem heen, leverde hem al snel een grote vormbeheersing op.

In diezelfde tijd, zo rond zijn dertiende jaar werd ook Hieps belangstelling gewekt voor religie en symboliek. Als misdienaar assisteerde hij bij doop, huwelijk en overlijden. Er was zelfs sprake van dat hij priester zou worden en hij ontving voorbereidende wijdingen voor het priesterschap. Dat heeft ongetwijfeld zijn weerslag gevonden in zijn denken en zijn latere onderwerpen voor zijn schilderijen. Uiteindelijk ging Hiep zich geheel wijden aan de schilderkunst.

In 1981 studeerde Hiep af aan de Rietveld Academie op vrije techniek, specialisatie olieverfschilderijen. Daarna exposeerde hij regelmatig in galeries en musea in binnen- en buitenland onder andere in Amsterdam, Amersfoort, Den Haag, Londen en Parijs. Zij uiterst verfijnde techniek wordt door velen zeer gewaardeerd. Inmiddels zijn ook een aantal kleine beelden door hem gemaakt die van dezelfde vormbeheersing getuigen als in zijn schilderijen is te zien.