Ewerdt Hilgemann is een Duitse, in Nederland werkzame, beeldhouwer. Hilgemann studeerde van 1958 tot 1959 aan de Westfälische Wilhelms-Universität in Münster. Van 1959 tot 1961 bezocht hij de Werkkunstschule en de universiteit van Saarland in Saarbrücken. In 1963 was hij werkzaam in de kunstenaarskolonie Asterstein in Koblenz en van 1969 tot 1970 in de kunstenaarskolonie Halfmannshof in Gelsenkirchen.

In 1970 verhuisde Hilgemann naar Nederland en vestigde zich in Gorinchem, waar hij tot 1984 woonde en samenwerkte met onder anderen de kunstenaars Joost Baljeu, Marinus Boezem, Ad Dekkers, Jan van Munster en Carel Visser; de groep wordt door het Gorcums Museum wel de Gorcumse School genoemd[1] Van 1975 tot 1984 had hij een atelier in het Italiaanse Carrara. In de jaren 1981 en 1982 maakte hij een lange reis door Europa. Hilgemann begon zijn carrière met het creëren van houten muurreliëfs (Reliëf nr. 107 en Reliëf nr. 108 uit 1970), maar veranderde in een conceptuele kunstenaar en maakte stenen en metalen sculpturen.

Van 1977 tot 1998 doceerde hij beeldhouwkunst aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Na 1998 verblijft en exposeert hij regelmatig in Los Angeles. Van 1980 tot 2003 was hij lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers NKVB.

Sinds 1984 woont de kunstenaar in Amsterdam. Hilgemann is internationaal vooral bekend geworden door zijn sculpturen genaamd "Implosion", geïmplodeerde kubussen van roestvast staal, die door de kunstenaar zijn vacuümgetrokken. Zijn werk wordt gerekend tot de geometrisch-abstracte kunst.