Wilhelmus (Wim) C. van Hoorn was een Nederlandse beeldhouwer. Van Hoorn studeerde tekenen en schilderen aan de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Maastricht. Docent Charles Vos raadde hem aan over te stappen op beeldhouwen. Hij vervolgde zijn opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (1935-1938), waar hij les kreeg van Jan Bronner. In 1941 werd hij lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers. Na de Tweede Wereldoorlog maakte hij oorlogsmonumenten voor Smilde en Tiel. Van Hoorn maakte veel religieuze kunst voor de Rooms-Katholieke Kerk, waaronder heiligenbeelden en wandreliëfs.

Zijn eerste grote niet-kerkelijke opdracht was het Barbaramonument dat hij in 1951 in opdracht van de Staatsmijnen maakte. Hoewel Van Hoorn woonde en werkte in Amsterdam, werd zijn werk vooral in zijn geboortestreek Limburg geplaatst. Hij is de vader van kunstschilder Marcus van Hoorn.