Friedensreich Hundertwasser, geboren als Friedrich Stowasser was een Oostenrijks kunstenaar en architect, vooral bekend van de door hem ontworpen kleurrijke gebouwen. Hij was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze.

Zijn vader, Ernst Stowasser, overleed drie maanden na zijn eerste verjaardag. De Tweede Wereldoorlog was een moeilijke tijd voor Hundertwasser en zijn moeder Elsa, omdat ze joods was. Ze vermeden vervolging door zich als christenen, een geloofwaardige list omdat Hundertwasser's vader een katholiek was. Om onopvallend te kunnen blijven, werd hij lid van de Hitlerjugend. Hundertwasser genoot als kind onderwijs aan een Montessorischool, waar zijn opvallend gebruik van kleuren al door leraren werd opgemerkt. In 1943 werden 69 Joodse familieleden aan moederszijde door de nazi's afgevoerd en omgebracht. In 1948 studeerde hij drie maanden aan de Weense kunstacademie.En was hij autodidact. Toen hij in 1949 ontdekte dat "sto" of "sta" in de Slavische talen "honderd" betekent, bedacht hij zijn pseudoniem. In de periode 1949 tot 1951 maakte Hundertwasser uitgebreide studiereizen naar Parijs, Marrakech, Tanger, Tunesië, Italië en Spanje. In 1953 stelde hij zijn kunsttheorie van het transautomatisme op. Al in de jaren '50 verzette Hundertwasser zich tegen het rationalisme in de architectuur, die naar zijn idee te weinig oog heeft voor de mens. In Florence ontmoet hij de jonge Franse schilder Rene Brô voor de eerste keer, ze werden vrienden voor het leven. Hundertwasser trouwde in 1958 met Herta Leitner, maar ze scheidden twee jaar later.

Hij hertrouwde in 1962 met de Japanse kunstenaar Yuko Ikewada, maar ze scheidde van hem in 1966. Op dat moment was hij erg populair bij zijn kunst. Hij verdiepte zich ook in de architectuur vanaf de vroege jaren 1950. Hundertwasser werkte ook op het gebied van toegepaste kunst, het maken van vlaggen, postzegels, munten, en posters. Zijn meest bekende vlag is het Koru Vlag (alternatieve vlag voor Nieuw-Zeeland). Naast de postzegels voor de Oostenrijkse Post, ontwierp hij ook zegels voor de Kaapverdische eilanden alsook voor de Verenigde Naties ter gelegenheid van de 35ste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

In 1962 brak Hundertwasser door met zijn bijdrage aan de Biënnale van Venetië. In 1967 en 1968 baarde hij opzien door naakt een betoog over zijn ideeën af te steken. In de jaren '80 bepleitte hij de ecologische architectuur en werden voor het eerst gebouwen naar zijn ideeën gerealiseerd. Hij overleed op 71-jarige leeftijd aan boord van de Queen Elizabeth 2 in de Stille Oceaan ter hoogte van Nieuw-Zeeland aan een hartaanval. In 1980 werd hij met de Grote Oostenrijkse Staatsprijs onderscheiden.