Aanvankelijk schilderde Willem Hussem figuratief. Voor de Tweede Wereldoorlog werd hij in Frankrijk beïnvloed door de schilderijen van Vincent van Gogh. Rond 1940 raakte hij geïnspireerd door het werk van Picasso(1881-1973) en door niet-westerse kunst. Later kregen oosterse filosofieën en het zenboeddhisme zijn belangstelling. Hussem hoorde rond 1947 bij Vrij Beelden: een Haagse beweging van radicaal modernen zoals Jaap Nanninga (1904-1962) en Piet Ouborg. Hij was ook dichter en publiceerde verschillende bundels.

Tegen het einde van de oorlog experimenteerde Hussem met kalligrafische tekeningen. De intuïtief gezette tekens zouden zijn latere werken sterk bepalen. Artistiek gezien beleefde hij zijn vruchtbaarste tijd aan het einde van de jaren vijftig en in de jaren zestig, toen hij een reeks abstracte composities maakte. Na de oorlog, in 1945 en 1946, werd zijn werk meteen gunstig ontvangen. Toch had Hussem in die tijd weinig inkomsten. Onder andere de COBRA-groep veroorzaakte veel boze ophef rondom vernieuwende kunst.