Henri Jonas was een Nederlandse beeldend kunstenaar. Met Charles Eyck en Joep Nicolas was hij een voortrekker van de z.g. Limburgse School. Henri Jonas werd geboren in de Maastrichter Smedenstraat (thans nummer 27) als tweede kind van Charles Jonas, meesterknecht-huisschilder, en Fieneke Jungschlaeger.

Na zijn schooltijd werd Henri Jonas huisschilder, net als zijn vader. 's Avonds volgde hij tekenlessen bij Rob Graafland aan het Stadsteekeninstituut en vanaf 1902 ook aan de Zondagsschool voor Decoratieve Kunsten. In deze periode ontwierp hij enige boekbandenvoor de Maastrichtse uitgevers Leiter-Nypels en Stols. Op 2 juni 1903 trouwde Henri Jonas met Netteke Roukens. Het huwelijk bleef kinderloos. Op 31 maart 1915 overleed Netteke, op 38-jarige leeftijd, aan tuberculose.

In 1916 stopte Jonas als huisschilder en vertrok met een subsidie van de stad Maastricht naar Amsterdam, waar hij tot augustus 1918 een opleiding volgde aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten. Hierna keerde hij terug naar Maastricht en begon kort daarna aan een reis van enkele jaren door Europa en Noord-Afrika. In 1922 vestigde hij zich definitief in 'het huis met de roos' aan de Kleine Looierstraat in Maastricht. Henri Jonas werd leraar schilderen aan het Stadsteekeninstituut, dat enkele jaren later werd omgedoopt tot Middelbare Kunstnijverheidsschool en tegenwoordig als Academie Beeldende Kunsten Maastricht onderdeel is van de Hogeschool Zuyd.

Rond 1925 leerde Jonas in Luik het destijds fameuze schildermodel Eugénie Servais kennen, met wie hij een relatie kreeg. Omdat Eugénie een gescheiden vrouw was, was een huwelijk uitgesloten, hetgeen Jonas in een ernstig gewetensconflict bracht en hem het diepe besef gaf dat, wat hij ook zou kiezen, hij altijd zou verliezen.

De periode van januari 1933 tot juli 1937 bracht Jonas door in achtereenvolgens de Valeriuskliniek in Amsterdam, de Sint Willibrordus Stichting in Heiloo en vanaf oktober 1933 het Sint Servatius Gesticht in Venray. In augustus 1937 trouwde Henri Jonas alsnog met de inmiddels weduwe geworden Eugénie Servais. Tijdens zijn jarenlange verblijf in het Sint Servatius Gesticht werd Jonas door de behandelende artsen en broeders aangespoord verder te gaan met schilderen.

Met uitzondering van twee korte perioden, tussen juli 1937 en oktober 1938 en tussen augustus 1939 en juni 1940, verbleef Jonas de rest van zijn leven in psychiatrische inrichtingen. Tijdens deze gehele periode was schilderen Jonas' enige mogelijkheid om met de buitenwereld te communiceren.

In juni 1940, kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werd Henri Jonas opgenomen op de psychiatrische afdeling van het Maastrichtse ziekenhuis Calvariënberg. Een dag na de bevrijding van zijn geliefde stad Maastricht, stierf Henri Jonas op 15 september 1944.