Georg Kolbe was een Duitse beeldhouwer. Kolbe ontving een schilder- en tekenopleiding in Dresden en voltooide zijn schilderopleiding in München. In 1897 ging hij naar Parijs, waar hij aan de Académie Julian verder studeerde. Van 1898 tot 1901 leefde hij in Rome. Beïnvloed door het werk van Louis Tuaillon (een Duitse beeldhouwer die van 1885 tot 1903 in Rome leefde) ging hij in 1900 beeldhouwen. Sinds 1904 woonde hij in Berlijn, waar hij lid werd van de kunstenaarsvereniging Berliner Secession. In 1905 won hij de Villa-Romana-Preis (een beurs), waarna hij een jaar doorbracht in Florence. Georg Kolbe kreeg in 1912 een brede bekendheid door de aankoop van zijn beeld „Die Tänzerin“ door de Nationalgalerie. In 1913 creëerde Kolbe zijn eerste Heine-monument in Duitsland (Frankfurt am Main). Van 1917 tot 1918 diende hij als militair in Istanboel, waar hij aansluitend een oorlogsmonument vervaardigde. In 1919 werd hij lid van de Preußische Akademie der Künste.

In de jaren twintig stond Kolbe op het hoogtepunt van zijn roem en was zijn werk op vele tentoonstellingen te zien. Na de machtsovername door de nazis in 1933 werden ettelijke beelden, die in de openbare ruimte waren geplaatst, verwijderd. Toch ontving Kolbe nog eerbetoon, zoals de Goethe-prijs van de stad Frankfurt am Main in 1936 en werd hij ook nog uitgenodigd voor tentoonstellingen, zoals in München in het Haus der Deutschen Kunst.

In 1902 was Kolbe getrouwd met jkvr. Benjamine van der Meer de Walcheren (1881-1927), lid van de familie Van der Meer de Walcheren en zus van de letterkundige-priester Pieter van der Meer de Walcheren. Kolbe overleed in 1947 en werd in Berlijn begraven.