Thilo Maatsch wordt op 13 augustus 1900 in Braunschweig geboren. Hij komt al op zeer jonge leeftijd in aanraking met kunst, o.a. van Die Blaue Reiter (Macke, Kandinsky, etc). Maatsch volgt een schildersopleiding en doceert al vanaf 1924 geregeld aan het Bauhaus in Weimar, waar hij vriendschappelijke banden aangaat met mensen als Moholy-Nagy en Oskar Schlemmer. Hij leert door zijn vrienden en kunstverzamelaars Käte en Otto Ralfs Kandinsky en Paul Klee kennen. Kandinsky bezoekt zijn atelier, is onder de indruk van zijn abstracte, constructivistische werk en kiest een werk voor de verzameling van Ralfs.

Eind twintiger jaren wordt hij lid van de "November- gruppe" en het "Verband Bildender Künstler Berlin". Vanaf 1934 komt hij op de lijst van "Entarteten Künstler" te staan, kunstenaars die door het Nazi- regime een werkverbod kregen, waarna hij noodge- dwongen terugtreedt uit de openbaarheid. Na de oorlog vervolgt hij zijn kunstenaarsschap en gaat hij ook weer als docent aan de slag.

Vanaf 1966 wordt zijn kunst in Europa weer ontdekt en volgen er vele tentoonstellingen in Duitsland en daarbuiten, zoals:

"Deutsche Avantgarde 1915-35", Keulen 1971;
"Konstruktivismus", Keulen 1972;
"Rationale Spekulationen", Mönchengladbach 1972;
"The Non-Objective World 1914-1955", Londen 1973;
"Tendenzen der 20er Jahre", Berlijn 1977.

In 1974 verschijnt er een monografie over zijn werk. Maatsch blijft consequent het abstracte idioom volgen en experimenteert door tot op hoge leeftijd. Thilo Maatsch overlijdt 20 maart 1983 op 83 jarige leeftijd.