Willem Maris was een Nederlandse kunstschilder. Maris werd geboren als jongste zoon van Mattheus Maris en Hendrika Bloemert. Zijn eerste tekenonderricht ontving hij van zijn oudere broers Jacob en Matthijs. Hij volgde tevens avondschool aan de Haagse Academie en ontving raadgevingen van de dierenschilder Pieter Stortenbeker. Aan de Haagse academie volgde hij nog avondlessen.

Maris werd een uitmuntend dierentekenaar. In Oosterbeek, het Nederlandse Barbizon en in Wolfheze ontwikkelde hij zijn artistiek landschapschilderen. In 1855 maakte hij er kennis met Anton Mauve. In Den Haag kreeg hij zijn eerste expositie in 1863. Met Bernard Blommers reisde hij in 1865 door de Rijnstaten. Ook Noorwegen deed hij aan.

Vanaf 1869 bleef hij in Den Haag wonen, waar hij op 65-jarige leeftijd overleed. Hij werd er begraven op Begraafplaats Oud Eik en Duinen. In zijn steeds weerkerende landschappen met dieren geanimeerd, herinnerde hij vaak aan het werk van de Franse Camille Corot. Hoewel hij als jongste van de drie Marissen eigenlijk het verst verwijderd stond van zowel realisme als impressionisme, toch is hij wellicht de meest realistische schilder van de drie geweest. Anderen menen weer dat hij juist de meest impressionistische is getuige zijn woorden "'ik schilder geen koeien maar licht". Zijn zoon Simon schilderde ook en schreef een boek over het schildersgeslacht. Willem Maris was niet alleen bekend als schilder maar ook als tekenaar, etser en aquarellist. Hij was medeoprichter van de Hollandsche Teekenmaatschappij.