De Franse schilder Raoul Martinez had, toen hij geboren werd, ouders die in goede doen waren en in Parijs leefden. De familie bezat een haciënda dichtbij Havana. Na zijn schooltijd in Parijs werkte Martinez enige jaren op deze onderneming. Hij had een Cubaanse achtergrond en onderhield jaren lang Cubaanse contacten. Martinez was Frans- en Spaanstalig.

Na zijn verblijf in Cuba en enige omzwervingen in Zuid-Amerika keerde hij terug naar Europa, eerst naar Brussel waar hij van 1896 tot circa 1915 leefde. In Brussel begon hij in 1907 met zijn loopbaan als schilder en nam hij in 1910 voor het eerst aan de tentoonstellingen van La Libre Esthétique deel.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtte hij naar Nederland en raakte bevriend met enkele Nederlandse kunstenaars (zoals Henri Boot) en verkocht hij werk aan verzamelaar H.P. Bremmer die hem in contact bracht met Helene Kröller-Müller.

Na de oorlog bleef hij eerst nog in Nederland, maar verhuisde weer naar België en reisde geregeld naar Nederland. Hij overleefde de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam. Tenslotte ging hij terug naar Parijs.

In Nederland is het meeste werk van hem te vinden. Hij heeft een groot oeuvre nagelaten.