Pleun Moons voelt een sterke verbondenheid met de natuur en haar cycli. In plaats van geïnspireerd te worden door of na te denken over de natuur, resulteert de zoektocht naar een creatieproces dat de wildheid, schoonheid, vloeibaarheid en mystiek van de aarde rechtvaardigt in een samenwerking met Moeder Aarde. De tuin en het tuinieren zijn een manifestatie van die samenwerking, waarbij de seizoenen, de maan en de acties en keuzes van Moons leiden tot een voortdurend transformatieproces. De tuin heeft een geschiedenis die nauw verbonden is met de vrouwelijke identiteit in schoonheid, vruchtbaarheid, de sensualiteit van bloemen, of een vrouwentuin als haar magische en geneeskrachtige inventaris. Al deze aspecten van de tuin en de vrouwelijke identiteit zijn vertegenwoordigd in haar werk. Daarom zijn tuinieren en schilderen een intrinsiek proces geworden van zelfidentificatie en het herwaarderen van haar positie daarin.