François Morellet is een Franse kunstenaar. Hij heeft zich gedurende zijn carrière achtereenvolgens beziggehouden met schilderkunst, lichtkunst, beeldhouwkunst en grafische kunst.

Morellet begon zijn artistieke carrière, nog werkzaam in het bedrijf van zijn ouders, als schilder; vanaf 1948 als autodidact en enkele jaren later in de leer bij een professionele schilder. Zijn werk werd beïnvloed door zijn voorbeeld Piet Mondriaan en door de schilder Pierre Dmitrienko (Nouvelle École de Paris). Reeds in 1950 noemde hij zichzelf een abstracte schilder en omstreeks die tijd had hij al een eerste expositie bij Galerie Creuze in Parijs. Uit deze periode stamt zijn eerste sphère trame.

In de jaren zestig ging hij met kunstenaars als Francisco Sobrino, Horacio Garcia Rossi, Julio Le Parc, Yvaral en Joël Stein experimenteren met kinetische kunst binnen de kunstenaarsgroepering Groupe de Recherche d'Art Visuel, die op wetenschappelijke wijze de mogelijkheden van beeldende kunst experimenteel wilde onderzoeken. Hij participeerde ook in de internationale beweging Nouvelle Tendance. In 1963 begon Morellet lichtobjecten te creëren met behulp van neonbuizen naar het voorbeeld van de Amerikaan Dan Flavin. Vanaf het einde der jaren zestig ging Morellet zich bezighouden met kunst in relatie tot de architectuur en kunst in de openbare ruimte. Voorbeelden van deze projecten zijn: het Centre Culturel in Compiègne, de wijk La Défense in Parijs en bijdrages aan het beeldenpark van het Kröller-Müller Museum in Otterlo. Morellet leeft nog steeds in Cholet.

Het werk van Morellet wordt gerekend tot de geometrische abstractie en het past bij het minimalisme van Donald Judd, Ellsworth Kelly, Sol LeWitt en Frank Stella. Tegelijkertijd is er verwantschap te constateren met het Dadaisme .