Erwin Olaf (Erwin Olaf Springveld) was een Nederlandse fotograaf.

Olaf maakte autonoom en commercieel werk. Naast foto's maakte hij korte films. Zo heeft hij een aantal videoclips gemaakt voor Nederlandse artiesten waaronder Karin Bloemen en Paul de Leeuw. Sinds 2000 maakt hij alleen nog films die bestempeld kunnen worden als videokunst door hun vreemde thema's en het ontbreken van een plot. Hij is vooral bekend geworden door foto's te maken van mensen die niet helemaal voldoen aan het schoonheidsideaal. De foto's worden zo gemaakt dat ze tegelijkertijd erotiek en humor uitstralen. Erwin Olaf heeft bovendien portretten gemaakt van bekende Nederlanders.

Olaf werd vrij snel bekend. Hij begon als documentair fotograaf tijdens zijn opleiding journalistiek. Maar stopte daarmee en stapte over op een stijl waarbij alles in scène is gezet en tot in de kleinste details is uitgedacht. Hierbij wordt regelmatig de computer gebruikt om het gewenste effect te bereiken.

Voor de serie Chessmen uit 1987 kreeg hij de prijs voor jonge Europese fotografen. Hij heeft nog verschillende andere fotoseries gemaakt waaronder Blacks (1990), Mind of their Own (1995), Mature (1999) en Royal Blood (2000). Erwin Olaf heeft veel gefotografeerd in opdracht van grote multinationals zoals Heineken, Microsoft en Nokia. Dit ondanks dat hij soms kritisch kan uithalen naar grote merken zoals in de serie Fashion Victims uit 2000.

Olaf kwam in juli 2005 in het nieuws toen hij een fotomontage publiceerde voorstellende Prinses Diana, met een bloederige Mercedes-Benz-ster in haar bovenarm.