Sigmar Polke was een Duitse kunstschilder en fotograaf. Zijn werk werd rond 1963 bekend als kapitalistisch realisme en wordt gezien als een Europese variant van de pop art. Hij stond meerdere keren achtereen op de eerste plaats in de toptien van best verkopende kunstenaars. De familie van Sigmar Polke vluchtte in 1945 uit Silezië, naar Thüringen en emigreerde in 1953 vanuit de communistische DDR naar Berlijn in West-Duitsland. Later ging hij in Düsseldorf wonen. Polke deed van 1959 tot 1960 een opleiding glasschilderen bij de firma Kaiserwerth in Düsseldorf. Hij bezocht veel galeries en musea alvorens hij op twintigjarige leeftijd aan de kunstacademie Düsseldorf ging studeren. Op de academie maakte hij schilderijen door onder andere fotografische afbeeldingen in zijn werk op te nemen. Sigmar Polke verwierf begin jaren 1960 bekendheid door op 11 oktober 1963 samen met Gerhard Richter en Konrad Lueg de happening Leben mit Pop – Eine Demonstration für den Kapitalistischen Realismus te organiseren in meubelhuis Berges in Düsseldorf. Daarmee vestigde deze groep de term 'kapitalistisch realisme'. Andere kunstenaars die hiermee in verbinding gebracht werden waren naast Richter en Polke: KP Brehmer, Karl Horst Hödicke en Wolf Vostell. In 1968 deed hij eindexamen en presenteerde een map met foto's van zijn minisculpturen en performances. Ook de daaropvolgende jaren fotografeerde hij veel. Gedurende de jaren 1970 maakte hij reizen naar Parijs, New York, Afghanistan, Pakistan en Brazilië. Van 1970 tot 1971 was hij gastdocent aan de hogeschool voor beeldende kunst in Hamburg en tussen 1977 en 1991 was hij er officieel aangesteld als professor. In 1980 en 1981 bereisde Polke Zuidoost-Azië, Papoea-Nieuw-Guinea en Australië. Polke woonde lange tijd in Keulen. Polke leerde zichzelf omgaan met fotocamera's en gebruikte in zijn schilderijen vele combinaties van kleurstoffen, lakken en exotische chemicaliën. Bij zijn onderwerpskeuze komen afbeeldingen uit oude boeken, hedendaagse tijdschriften aan de orde en afbeeldingen van reclameuitingen uit de consumptiemaatschappij. In zijn werk bedient hij zich van ironiserende elementen, bijvoorbeeld een titel als: "Hogere wezens bevolen mij de rechterbovenhoek zwart te schilderen" (Duits: "Höhere Wesen befahlen: Rechte obere Ecke schwarz malen!"). Sigmar Polke was de broer van Wilfrid Polke, die ook kunstschilder is.
Sigmar Polke nam verschillende keren deel aan de documenta in Kassel (Duitsland) (1972, 1982). In 1982 was zijn werk te zien op de spraakmakende tentoonstelling Zeitgeist , in 1984 op de tentoonstelling Von hier aus – Zwei Monate neue deutsche Kunst in Düsseldorf en in 1988 op de tentoonstelling Made in Cologne. In 1997 had Polke een grote overzichtstentoonstelling in de Kunst- und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland in Bonn met de titel: "De drie leugens van de schilderkunst (Duits: Die drei Lügen der Malerei). In 2007 werd zijn werk geëxposeerd op een grote retrospectieve tentoonstelling in Museum Frieder Burda in Baden-Baden. In 1982 ontving hij de Will-Grohmann-Preis en in 1986 de grote prijs voor de schilderkunst (Gouden Leeuw) op de biënnale van Venetië.

Literatuur
Russell Ferguson (uitg.); Sigmar Polke, Photoworks, When pictures vanish 1995, ISBN 0914357441
David Thistlewood (uitg.); Sigmar Polke, Back to Postmodernity, Liverpool, 1996, ISBN 0-853239118
Jürgen Becker, Claus von der Osten (uitg.); Sigmar Polke. Die Editionen 1963-2000, Ostfildern-Ruit, 2000, ISBN 3775709568
Anita Shah: Die Dinge sehen wie sie sind. Zu Sigmar Polkes malerischem Werk Weimar, 2002, ISBN 3897392682
Barbara Alms (uitg); Man Ray bis Sigmar Polke. Eine besondere Fotografiegeschichte, Bremen, 2006, ISBN 393942904-X