Jean Thomassen schilderde in de anonimiteit van zijn atelier in Den Haag tot de actrice Ine Veen in 1974 zijn atelier bezocht. Zij was onmiddellijk gecharmeerd door het werk van deze eigenzinnige schilder en bezorgde hem zijn eerste expositie in de legendarische Haagse galerie Artim, destijds de thuishaven van bekende realisten, waaronder Carel Willink, Johfra en Henk Helmantel. Zijn werk werd eind jaren tachtig bekroond met prijzen in Canada, de Verenigde Staten en Bulgarije. Hij is de voornaamste exponent van het absurd realisme. Overzichtstentoonstellingen in het museum Markiezenhof in Bergen op Zoom (1995) en in het Westfries Museum (2000 en 2001) trokken veel belangstelling van pers en publiek.

Bredere bekendheid kreeg hij in 1991 door een reeks herdenkingstentoonstellingen rond ballerina Anna Pavlova. Hij schreef de geruchtmakende biografie Anna Pavlova, triomf en tragedie van een megaster die zou ontaarden in een internationale actie voor de terugkeer van de stoffelijke resten van Pavlova van Londen naar Rusland.

Sinds 1998 vermeldt het Guinness Book of Records Thomassen als de maker van 's werelds allerkleinste olieverfschilderij. Het meet 1,2 x 1,2 mm en stelt het rechteroog van Ine Veen voor. Thomassen schildert veel portretten in opdracht; vaak met gemalen Egyptische mummie, vermiljoen, smalt en andere antieke verfstoffen. Gerard van Hulst schreef een boek over de absurde realiteit van Jean Thomassen en de schilder zelf is auteur van Oude meesters van morgen, een boek over de befaamde Daan Enneking-collectie. Andere publicaties zijn o.a.: Zwendel in de Kunst- en Antiekhandel, Smeerlappen in de kunst, Het Evangelie van het kwaad, Mediums en andere fenomenen, paranormaal of bedrog?, Egypte eerder en anders, Muziek van de duivel en Was Adam een gorilla?.

In 2010 werd Thomassen benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn bijdragen aan de Nederlandse schilderkunst. In december 2014 behaalde hij de eerste prijs in de prestigieuze "Palm Art Award" wedstrijd.