Tinkebell, pseudoniem van Katinka Simonse, is een controversiële Nederlandse kunstenares, die vooral bekend is om het verwerken van dieren in haar werken. In 2005 studeerde zij af aan het afdeling design van het Sandberg Instituut te Amsterdam.

In 2004 verkreeg Tinkebell landelijke bekendheid met een handtas die zij gefabriceerd had van het bont van haar eigen kat. Zij gaf daarbij aan het dier zelf gedood te hebben, door het de nek te breken en te villen. Doel van dit werk was de vraag op te roepen waarom het wel maatschappelijk geaccepteerd is productiedieren als koeien en varkens te doden voor consumptie, maar een huisdier niet. De twee jaar oude kat was volgens Tinkebell gedeprimeerd.

In juni 2007 werden er Kamervragen gesteld door de Partij voor de Dieren naar aanleiding van een project van Tinkebell. Tijdens een eco-designmarkt in Platform 21 in Amsterdam dreigde zij zestig kuikentjes door een versnipperaar te halen om te laten zien hoe in de bio-industrie met mannelijke kuikens wordt omgegaan.

Begin 2008 deed Tinkebell opnieuw van zich spreken door de tentoonstelling Save the pets, waarbij ze in galerie Masters in Amsterdam, 95 hamsters tegelijk liet rondlopen in zogenaamde hamsterballen. Zij wilde hiermee laten zien hoe mensen omgaan met hun huisdieren. Ook hierbij was haar uitgangspunt de dubbele moraal die mensen er ten aanzien van dieren op nahouden, omdat niemand protesteert over één hamster in een bal. Wederom gaf zij diverse interviews op televisie en in de kranten. Op 24 januari nam de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming alle hamsters in beslag. De Partij voor de Dieren stelde opnieuw Kamervragen.

Op 8 september 2009 en 6 mei 2010 stond zij voor het ten laste gelegde terecht voor de politierechter in Amsterdam. Deze verwees de zaak uiteindelijk door naar de meervoudige strafkamer in Amsterdam. Op 7 januari 2011 vond de zitting plaats. Op 21 januari verklaarde de rechtbank het ten laste gelegde niet bewezen en sprak zij Tinkebell daarvan vrij.

Tinkebell's werk leverde meermalen een storm aan publiciteit en kritiek op, inclusief haatmail en doodsbedreigingen. Een deel van deze haatmail en doodsbedreigingen werden door Tinkebell gebundeld en later in samenwerking met Coralie Vogelaar gepubliceerd in het boek Dearest Tinkebell (2009), waarin naast zo'n duizend hatelijke teksten (van 'meer dan honderdduizend', aldus de auteurs ook persoonlijke gegevens van de afzenders staan vermeld. Vogelaar deed daarbij het speurwerk naar de persoonsgegevens in wat zij noemt 'de oksel van het internet', d.i. persoonlijke weblogs en Hyvespagina's.