Van de Velde (de jongere) was een Nederlands schilder die net als zijn vader, Willem van de Velde (de oudere) was gespecialiseerd in marines. Nadat hij zijn opleiding kreeg van zijn vader, ging hij op vijftienjarige leeftijd in de leer bij de gereputeerde zeeschilder Simon de Vlieger. Willem werd al snel beroemd en werd gezien als een tegenhanger van zijn vader, wiens werk wordt gekenmerkt door realisme. Willem van de Velde schilderde in het begin meestal rustige zeegezichten met groepen vissersboten voor de kust. In 1672, aan het begin van de Derde Nederlands-Engelse Oorlog, verhuisde hij samen met zijn vader naar Londen. Hij koos toen voor andere onderwerpen. Hij concentreerde zich op scheepsportretten van de koninklijke Engelse jachten en van oorlogsbodems. Twee jaar later, in 1674, werd hij aangesteld door Karel II van Engeland, om voor een salaris van 100 pond voor hem te komen werken. Hij schilderde zeeslagen, vaak op basis van zijn vaders tekeningen. De Hertog van York, de latere Jacobus II van Engeland, was één van zijn beschermheren.
Het beste van Van de Velde zijn de delicate en afgewerkte afbeeldingen van de Hollandse kust met Nederlandse scheepvaart. Ook de tuigage van de schepen en de vele figuren zijn zeer gedetailleerd weergegeven. De artiest wist zowel de kalme als de stormachtige zee zeer goed af te beelden.