Reindert Wepko (Ruud) van de Wint was een Nederlandse schilder, beeldhouwer en architect. Ruud van de Wint (of ook wel R.W. van de Wint) volgde van 1961 tot 1966 een opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Aanvankelijk was Van de Wint werkzaam als schilder en hij werd als zodanig in 1977 uitgenodigd voor deelname aan documenta 6 in Kassel. Later begaf hij zich ook op het terrein van het beeldhouwkunst en de bouwkunst.

Vanaf het begin van de jaren tachtig had hij het naar binnen gelegen duingebied De Nollen bij Den Helder als zijn kunstzinnige kerngebied uitgekozen. De daar aanwezige bunkers, die nog dateerden uit de Tweede Wereldoorlog, hanteerde hij als artistiek uitgangspunt waar hij allerlei beeldhouwwerken, sommige cortenstaal beelden van gigantisch formaat, aan toevoegde. Zijn werk aldaar was een combinatie van schilderkunst, beeldhouwkunst en bouwkunst. Deze activiteiten in De Nollen bleven niet onopgemerkt; zo bracht koningin Beatrix, zelf een groot kunstliefhebster, een privébezoek aan dit project en behalve binnenslands had men er ook in het buitenland belangstelling voor.

Van de Wint kon voorts over een nabijgelegen loods in het bij Den Helder behorende kustdorp Huisduinen beschikken, die hij gebruikte als werkplaats waar hij diverse kunstwerken tot stand bracht, die overal in Nederland hun bestemming vonden. Hij leverde ook artistiek werk rechtstreeks buiten De Nollen af. Zo werd hij bekend om zijn zeer grote schilderingen, die hij in de nieuwe vergaderzaal van de Tweede Kamer aanbracht. Ook schilderde hij het plafond van het Haagse Paleis Noordeinde en het Amsterdamse gerechtsgebouw. Verder hield Van de Wint exposities in musea, zoals het Kröller-Müller Museum in Otterlo (in 2002 werden daar zijn beelden getoond onder de titel Clair-Obscur) en het Groninger Museum. Van de Wint werd 63 jaar oud.