Door aandacht voor de schrijver Wolkers is zijn belang als beeldend kunstenaar weleens in het gedrang gekomen, terwijl hij zichzelf altijd in de eerste plaats schilder en beeldhouwer noemt en daarna pas schrijver. In zijn al meer dan 50-jarige loopbaan als schilder en beeldhouwer maakte hij talloze monumenten, sculpturen en schilderijen. Zijn aanvankelijke realistische manier van werken veranderde in een abstracte stijl. Zijn werk valt in drie periodes te verdelen: de eerste periode van 1941-1960 (naturalisme en intimiteit) wordt bepaald door zijn scholing en de ontwikkeling van zijn beeldhouwwerk in een voornamelijk realistische stijl. Van 1960-1986 (abstractie en aardse banaliteit) neemt hij afscheid van het figuratieve en legt zich toe op materieschilderijen en objecten gemaakt uit afgedankt materiaal. Vanaf 1987 (licht en kleur) begint de derde fase waarin Wolkers geïnteresseerd raakt in licht, transparantie en kleur. In deze periode ontstaan ook zijn sneeuwschilderijen, opgebouwd uit stipjes verf.