Maurice Wyckaert geboren te Brussel. Is een neo-expressionistisch, lyrisch abstract schilder, gouachist en graficus. Opleiding aan de Academies van Brussel (1940-47 en 1949-50) en Sint-Joost-ten-Node en in het Vrije Atelier van Sint-Lambrechts-Woluwe. Debuteert met expressionistische stillevens in een met J. Brusselmans verwante stijl. Wordt geboeid door het luminisme van W. Turner en J. Ensor en interpreteert vanaf 1955 lyrisch abstract land en lucht. Wordt in zijn vormgeving beïnvloed door de Oosterse kalligrafie. Evolueert van figuratie naar een dynamische abstracte vormentaal en geeft daarmee een vrije interpretatie van het landschap.

De doorbraak komt in het begin van de jaren zeventig. Schildert vanuit een elementair kleurgenot. Beoefent vanaf die tijd ook gouache, droge-naald-gravure en lithografie. Prijs Jules Raeymaekers van de Koninklijke Academie, Vermelding JPB (1957) en Vermelding Biënnale Sao Paulo (1961). Lid van Présence (1949), Taptoe Brussel (1955) en de Situationistische Internationale. Medeoprichter van het tijdschrift De Meridiaan. Werk in het metrostation Jacques Brel in Brussel en in de Musea van Brussel, Doornik, Gent, Oostende (PMMK), Schiedam, Silkeborg, Helsinki, Wenen, Lausanne en Sao Paulo.