Frank Eerhart begon midden jaren '70 met het verzamelen van Afrikaanse ijzeren beelden, sieraden, wapens, gereedschappen, gebruiksvoorwerpen, muziekinstrumenten en voorouderplastieken. De meeste objecten zijn door de eeuwen heen vervaardigd door volkeren uit West- Afrika zoals bijvoorbeeld de Lobi in Burkina Faso, Bamana in Mali, Fon in Benin, Mumuye in Nigeria, Moba in Togo, Fali in Kameroen, Mbili Ngbaka in Congo, kilindi in Liberia en Sierra Leone, Yoruba in Ivoorkust, Kul in Tsjaad maar ook van de Turkana volkeren uit Kenia.

De kennis en collectie die Eerhart in deze lange periode heeft opgebouwd heeft hij vastgelegd in twee boeken, die hij in eigen beheer heeft uitgegeven. Deze uitgaven gelden vandaag de dag als de standaardwerken op het gebied van Afrikaanse smeedijzeren beelden en objecten tot halverwege de vorige eeuw. Het grootste deel van zijn zeer omvangrijke collectie is daarin afgebeeld en beschreven. Serieuze kandidaten kunnen na telefonische afspraak de collectie bezichtigen, welke niet in delen wordt verkocht. Hogere prijsklasse. Meer informatie contacteer Peter Metzemaekers op het nummer +31 (0) 6 285 95 222.

De kracht van ijzer in Afrika
2012, engelstalig / ISBN 978 9081 3858 00) € 36,00 euro
Houdingen en gebaren van Afrikaanse ijzeren beeldjes
(2019 engelstalig / ISBN 978 9081 3858 86) € 36,00 euro

Er zijn vele ertsen die al duizenden jaren in gebruik zijn. Goud en zilver, koper, tin en daarmee ook brons dat een verbinding is van koper en tin kennen een rijke historie. IJzer wordt relatief laat als bruikbaar erts ontdekt. Dat heeft te maken met het feit dat ijzererts slechts onder zeer hogere temperaturen te verwerken is. Koper kennen we al rond 5000 voor Christus, goud is nog ouder.

Brons en goud zijn betrekkelijk zachte metalen. Geschikt voor vaatwerk en sieraden, maar niet voor werktuigen en wapens.

Het zijn met name de vernieuwingen en verbeteringen in de bronstechnieken die het winnen en verwerken van ijzererts op den duur mogelijk hebben gemaakt. Het ijzererts werd ook niet als erts herkend, omdat de ijzerdelen omgeven waren door slakken en sintels. Het kwam dus moeizaam vrij. De eerste ijzeren voorwerpen die we kennen zijn sieraden. Uiterst schaars en daarom toen zo kostbaar als goud. Pas rond 1400 voor Christus is er sprake van een serieuze ijzerproductie die in grotere ovens die langer aan konden blijven tot stand kwam. De Armeniërs worden door de Grieken gezien als de eersten die de nieuwe ijzertechniek beheersten. Zij ontdekten dat door voortdurend behameren bij roodhitte een hard ijzer werd verkregen door plotselinge afkoeling.

Volledige tekst op beschikbaar op aanvraag.