Behoort met de schilderkunst en grafiek tot de beeldende kunsten, waarbij de afbeelding van de menselijke en dierlijke figuur hoofdzaak is. Sinds de ontwikkeling van de absolute plastiek is in deze toestand van zaken enige verandering gekomen, die ter wille van de duidelijkheid in hetgeen volgt voorlopig buiten beschouwing is gelaten. De beeldhouwkunst omvat een zeer ruim gebied, waarvan de onderafdelingen in de praktijk vaak zonder nader onderscheid worden gebruikt. Allereerst heeft men te maken met het begrip plastiek (< grieks plassein, of plattein, vormen, kneden ). Hoofdzaak is hier het boetseren of modelleren van een zachte substantie als klei, was en anderszins. Bij het boetseren kunnen naar wens van de kunstenaar telkens kleine hoeveelheden weggenomen of een enkele maal zo nodig toegevoegd worden. Gewoonlijk is het boetseren geen doel op zich zelf, maar een doorgangsstadium, waarbij de geboetseerde figuur als model dienst doet, zowel voor een werk van grotere afmeting, in steen uitgevoerd, ofwel als voorstudie voor een in metaal te gieten model. Het uiteindelijk verkregen resultaat, het in hard materiaal uitgevoerde plastische beeldwerk, verschilt vnl. In de wijze van het tot stand komen en niet in wezen van de sculptuur, het oereigen gebied van de beeldhouwkunst. Vandaar dat in nederland de termen plastiek en sculptuur vrijwel steeds zonder onderscheid door elkaar worden gbruikt, hetgeen in een beeldhouwersland als italie nog heden ten dage allerminst het geval is. Sculptuur is de kunst, uit een hard materiaal ( steen, waaronder zulke soorten als graniet en basalt ) figuren ruimtelijk of drie dimensionaal of in relief uit te houwen. De steen of het marmer wordt deels met behulp van hamer en beitels weggekapt, ofwel door steenboren verwijderd, ten einde de figuur uit het blok te voorschijn te toveren. Men kan de beeldhouwkunst op verschillende wijze onderverdelen, al naar gelang het accent valt op het gebezigde materiaal, de soort of het onderwerp. Wat het laaste betreft, kan men onderscheid maken tussen de sculptuur van menselijke en dierlijke figuren ( alleen of in groepen verenigd ) en ornamentale of decoratieve sculptuur. bij de eerstegenoemde groep kan men idealistische onderwerpen behandelen ontleend aan religie,mythologie, allegorie, literatuur voorts kan zij monumenten ontwerpen, welke op de grafkunst betrekking hebben.