Claes Oldenburg is een Zweeds-Amerikaanse beeldhouwer. Oldenburg werd geboren in Stockholm, maar verhuisde als kind naar de Verenigde Staten. Hij studeerde aan de Yale-universiteit en het Art Institute of Chicago. Sinds 1976 werkt hij samen met de Nederlands/Amerikaanse kunstenares Coosje van Bruggen. Ze trouwden in 1977. Samen maakten zij meer dan veertig werken voor de openbare ruimte. Zijn echtgenote overleed op 10 januari 2009 aan de gevolgen van borstkanker.

Oldenburg is vooral bekend geworden door zijn kunstwerken in de openbare ruimte, waarin hij vaak grote versies toont van alledaagse gebruiksobjecten, zoals: een schroef, een wasknijper, een tandenborstel , enzovoorts. Een ander thema in zijn werk zijn de zogenaamde soft sculptures, objecten, die normaal hard zijn, uitgevoerd in zachte, flexibele materialen. Door de omvang van zijn objecten ontstaat een vervreemdende en tegelijkertijd dynamische invloed in en op de omgeving van de sculptuur. Pas na 1970 maakt Oldenburg (vanaf 1976 samen met Van Bruggen) de sculpturen ook daadwerkelijk.

Oldenburg maakt niet alleen opzichzelfstaande sculpturen; nu en dan werk hij ook mee aan projecten in architectuur. Een goed voorbeeld daarvan is het hoofdkwartier van het reclamebureau Chiat\Day dat te vinden is in het Venice district, Los Angeles, Californië: de hoofdingang is een gigantische zwarte verrekijker.

Trowel I of Troffel (1971-1976) in het Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum (één van de eerste grootschalige werken in Europa maakte Oldenburg in opdracht van de Stichting Sonsbeek in Arnhem, waarna het werk naar Otterlo verhuisde. Zijn Schroefboog (Screwarch) was in 1977 ook onderdeel van zijn ontwerpvoorstel voor een nieuwe Willemsbrug te Rotterdam.

Trowel II bevindt zich in het beeldenpark Donald M. Kendall Sculpture Gardens bij het PepsiCo hoofdkantoor in Purchase (Westchester County) in de staat New York. Zijn werken behoren tot de popart, van welke beweging hij een voorname representant is geworden.