Willem Hussem (1900-1974) Zonder titel, 1964. Olieverf op doek aan de onderzijde gesigneerd en gedateerd. Herkomst: door de huidige eigenaar direct verworven bij de familie Hussem. Prijs op aanvraag / te bezichtigen na telefonische afspraak.

"Het beeldende werk van de veelzijdige schilder, dichter en beeldhouwer Willem Hussem wordt gekenmerkt door een volkomen non-figuratieve beeldtaal. Elke verwijzing naar mens, landschap of droomfiguur ontbreekt en het beeld wordt bepaald door lijn, vorm en kleur. De verbindingen die de kunstenaar legt tussen expressie en ordening, het fysieke en het mentale, het emotionele en het cerebrale én het spirituele en het aardse, maken de essentie uit van zijn kunstenaarschap. In zijn beste werken kan Hussem zich meten met internationaal erkende meesters van het naoorlogse abstract-expressionisme".  ( tekst: Han Steenbruggen, de directeur-conservator van Museum Belvédère. Hij publiceerde al eerder over de kunstenaar en geldt als een autoriteit op het gebied van zijn werk).

Willem Hussem, geboren in 1900, groeide als oudste zoon op in een Rotterdams notarisgezin. Na de HBS wil de onrustige kunstenaar in wording niet verder studeren. Onder druk van zijn conservatieve vader gaat Willem Hussem een jaar sigaren draaien in een tabakshandel. Dit is geen succes en Willem keert terug naar Rotterdam om lessen te gaan volgen aan de Academie van Beeldende kunsten.

Hij voelt zich daar artistiek niet vrij en besluit om zich verder te ontplooien in Frankrijk. Willem Hussem vestigt zich in het Zuid-Franse Les Angles en schildert voornamelijk landschappen in een aan Van Gogh verwante stijl. In 1936 keert de inmiddels gehuwde schilder definitief terug naar Nederland en vestigt zich in Den Haag. Hij schildert voornamelijk gestileerde en enigszins geabstraheerde ‘maskerachtige’ gezichten en stillevens. Hieruit blijkt zijn belangstelling voor uitheemse culturen en zijn waardering voor het werk van Picasso.

Tijdens de oorlogsjaren wordt het werk van Willem Hussem geleidelijk minder figuratief. Belangrijk hierbij is zijn belangstelling voor de Oosterse schoonschrijfkunst, kalligrafie genaamd. De spontane kalligrafische penseeltekeningen hielpen Hussem om een abstracte beeldtaal te ontwikkelen. In eerste instantie ontstaan twee groepen schilderijen. De eerste betreft voornamelijk vol geschilderde doeken waarin de invloed van Cobra schilders als Karel Appel zichtbaar is. Het andere soort zijn veelal lege witte velden waarop kalligrafische tekens zichtbaar zijn.

Zijn karakteristieke schilderstijl, die in de periode van 1958 tot 1967 tot volle bloei komt, is een mix van bovengenoemde groepen. ‘Onze’ ingetogen maar kleurrijke Hussem uit 1964 is hiervan een goed voorbeeld. Over een bruin grijze achtergrond zweven diagonale balken die verschillen van kleur, grote en lengte. Deze worden afgewisseld door blokken en omlijnde bollen. De losse expressionistische toets die de kunstenaar hanteert verhoogt de suggestie van vaart en beweging in het schilderij. Deze evenwichtige en energieke compositie is een mooi voorbeeld van de eigen stijl waarmee ‘laatbloeier’ Hussem zoveel waardering oogstte.