1953: Synthese met de abstractie.

Hussem is een typische laat-bloeier en is na de bevrijding sterk door de Parijse kunst beïnvloed. Hussem werkte tijdens de oorlog al abstract en daarnaast in een aan de primitieve kunst ontleende stijl in bewondering voor Picasso. Hierna spelen calligrafische tekens een steeds grotere rol en dit leidt na 1950 tot een synthese met de abstractie: dunne en dikke verfstreken wisselen elkaar af in composities die nu eens meer uit losse lijnen of tekens bestaan, dan weer vrij constructief zijn met cirkels en vierkanten in een open ruimte, enigszins overeenkomstig de schilderijen van Ouborg. Hussems werkwijze laat zich samenvatten met een citaat van Bissière: ‘ik heb geen schilderijen willen maken in de pompeuze zin van het woord, maar slechts kleurige beeld-tekens’. De beeldtekens van Hussem zijn geconcentreerd en dynamisch, suggestief beweeglijk in ongemengde kleuren. Zijn schilderijen vertonen verwantschap met die van Bazaine en Manessier en hij bewonderde Nicolas de Staël. Deze Parijse kunstenaars hebben de verdrijving van de figuratie en het volledige vertrouwen in abstracte kleurstructuren bij de Haagse schilder zeker versterkt.

Willem Hussem (1900-1974)
Zonder Titel, rechts onder gesigneerd en gedateerd 1953
Olieverf op doek
Geexposeerd: 1961 Abbemuseum Eindhoven expositie Hussem Bouthoorn. Stedelijk Museum Amsterdam Expositie Raakvlakken, 1970/71.