Zijde (code:L030)
Een door de chinezen gevonden materiaal, voortgebracht door de zijderups (bombyx-mori), dat zij als eigen produkt behielden van ten minste het 3de millennium voor christus tot de 1ste eeuw na christus. Aanvankelijk kwamen geweven stoffen en daarna de draden via perzie naar syrie en egypte. De eerste werkplaatsen van weefsels in zijde waren o. A. Te antiochie, alexandrie en byzantium. De produktie van het materiaal verspreidde zich waarschijnlijk in de 3de eeuw van china naar india. De luxe te rome in ingevoerde geweven zijde, ook voor mannen, is oorzaak dat keizer justinianus het monopolie in de zijdehandel en fabricatie vestigde, hetgeen voor syrische wevers vrijwillige emigratie naar perzie tot gevolg had. Binnen de keizerlijke behuizingen werden weefgetouwen te byzantium opgericht. Daarheen werd in het midden van de 16de eeuw door de perzische monniken het geheim van de zijderups en de moerbeikwekerij gebracht, tegelijk met enkele rupseieren, waaruit alle westerse zijde de eerste duizend jaar voortkwam. Via siciliaanse, spaans-moorse zijden weefsels komen noorditaliaanse weefsels in de 14de en 15de eeuw op. Aan het eind van de 15de eeuw zijn ook te frankrijk weverijen opgericht, die sedert de 17de eeuw een grote bloei te lyon kenden. De eerste godsdiensttroebelen veroorzaakten de verspreiding van franse- en vlaamsewevers naar de noordelijke nederlanden en naar engeland. De tweede onrust, met de opheffing van het edict van nantes, werd oorzaak van een nieuwe evasi naar engeland, duitsland en zwisterland.
