Potlood (code:k220)
Tekenmateriaal bestaande uit een stuk cilindervormig grafiet en klei. door de verhouding van het mengsel te wijzigen en door de temperatuur en de duur van het branden te varieren kan men verschillende graden van hardheid verkrijgen. het potlood is een verbetering van de grafietstift, welke aanvankelijk uitsluitend werd gebruikt voor het schrijven. in de periode van ca. 1560-1600 gaat men dit materiaal meer en meer als tekenstift gebruiken, hoewel het dan nog lang zal duren eer het materiaal ten volle gewaardeerd wordt. j.b. weenix (1641), p. quast (1645) en r. nanteuil (1653) maakten er een spaarzaam gebruik van. pas na de uitvinding van het eigenlijke potlood door nic jacques conte in 1790, waardoor de grafietstift tot een gewillig materiaalin de hand van de kunstenaar werd, kwam de potloodtekening tot bloei. er onstonden vele portretminiaturen op geel geprepareerd karton (zgn. stylografie): een imitatie van de nog steeds beoefende zilverstifttekening op perkament. een hoogtepunt in de ontwikkeling werd bereikt in frankrijk door isabey, ingres e.a. en in duitsland door de nazareners overbeck, schadow, schnorr von carosfeld e.a. potloodlijnen schijnen grauw door oppervlaktelicht.
