Tekenkunst, krijt (code:k10)
Een vorm van de beeldende kunst met als basiselementen punt, lijn en (getekend) vlak. de belangrijkste materialen waarmee wordt getekend zijn potlood, houtskool, krijt, conte, inkt enz. het materiaal waarop wordt getekend is sinds de uitvinding daarvan vooral papier. onder bovengenoemd trefwoord vallen alle kunstwerken die zijn gemaakt met een krijttechniek; wit-, rood-, zwartkrijt enz. op de grens van teken- en schilderkunst staat de pastel. de aquarel en de gouache worden per traditie tot de tekenkunst gerekend, maar staan in feite dichterbij de schilderkunst (waar KSM deze dan ook heeft gecatalogiseerd). in een tekening kunnen toonwaarden worden aangebracht door middel van arceren en van wassen ( d.i. met een nat penseel herhaaldelijk over een lijn gaan, waardoor de contour vervaagt; het resultaat heet gewassen tekening). veel tekeningen zijn geen zelfstandig bedoeld artistiek produkt, bijv. schets-, model-, of ontwerptekening, voorstudie, studietekening, ondertekening enz; dit soort tekeningen kan echter artistiek of kunsthistorisch waardevol zijn. tekenkunst is de oudste vorm van de beeldende kunst; men denke slechts aan de prehistorische rotstekeningen. uit geschreven bronnen is bekend dat de grieken veel waarde hechtten aan de tekening; de vaardigheid van griekse tekenaars is slechts bekend uit tekeningen op vazen. ook van de romeinen zijn geen zelfstandige tekeningen bekend. in de middeleeuwen vervulde tekenkunst een rol bij de vervaardiging van geillustreerde handschriften , maar pas in de 16de eeuw ging men de tekening zien als een zelfstandig kunstwerk en werden de eerste verzamelingen van tekeningen aangelegd. zie voorts onder de verschillende krijttechnieken. de term 'tekenkunst, krijt' suggeert dat het om een autonome 'kunst' gaat, dat is niet zo. inkt-, krijt- en grafiettekeningen zijn soorten van tekeningen en verwijzen naar de gebruikte techniek(en). in tegenstelling tot tekeningen gewassen-, pen- en penseel gebruikt artdata deze termen primair als onderdeel van haar classificatiemethodiek die de gebruiker in stelt te zoeken naar technieken en toepassingen die tot een bepaalde groep behoren. daarnaast kan de omschrijving in de cataloog aanleiding ageven tot een algemene classificatie.
