Tekening (code:k0)
Het resultaat van het uitbeelden van een gegeven uit de werkelijkheid of uit de verbeelding door middel van lijnen. bij het uitsluitend gebruik van lijnen kan men objecten alleen uitbeelden door het weergeven van hun meest karakteristieke vormen, namelijk de contouren van het geheel en de contouren van de onderdelen waaruit het object is samengesteld. ( de zng. binnen t.). in deze - haar zuiverste- zin opgevat, geeft de tekening de werkelijkheid in zeer beknopte vorm weer. deze bondigheid behoeft evenwel niets te kort te doen aan de volledigheid en intensiteit van de expressie. de schaduwen en de toonwaarden, zoals die in de natuur voorkomen, worden in de tekening weergegeven door middel van arceren en wassen. hoe meer de tekening haar lineaire aspect opgeeft en overgaat tot het uitbeelden door middel van tonen in kleur of in de grijsreeks, des te meer gaat ze over tot in schilderij. op de grens tussen tekening en schilderij bevindt zich het pastel. voor het maken van een tekening kan elk materiaal, waarmee een lijn kan worden gezet, worden gebruikt. gewoonlijk tekent men op papier of perkament met pen, penseel of stift. het merendeel van de tekeningen die ooit zijn gemaakt, heeft een dienende functie gehad; ze hielpen de kunstenaar bij het zich eigen maken van de vormen, bij het opbouwen van de compositie e.d. men onderscheidt: karton, pochade, schets, ontwerp-, model- en studietekeningen. naast de tekening die in een dienende verhouding staat tot het definitieve kunstwerk ( een schilderij, een beeld enz.), vindt men sedert het begin van de 16e eeuw in noord-europa ook de tekening die als autonoom kunstwerk is gemaakt. het merendeel van deze tekeningen bestaat uit portretten en landschappen, die werden beschouwd als substituut in een goedkoper materiaal van een schilderij. de belangrijkste tekenscholen buiten europa vinden we in china en perzie.
